تفسیر بدیع

_________________________________

با تزکیه انسان آینه می شود و نور خداوند را می تاباند.خداوند عالم مطلق (علیمُ بکل شئ)است.تفسیر حدیث الْمُؤْمِنُ مِرْآةُ الْمُؤْمِنِ همین است.گاهی از احادیث تفسیر نادرستی ارائه می شود.مثلا در معنای این حدیث می گفتند که مومن آینه مومن است و عیب هایش را می گوید.این تفسیر اشتباهی بد نیست. ولی در تفسیر عرفانی،مومنِ اول انسان است و مومنِ دوم خداست که در قرآن به آن اشاره شده است: "هُوَ اللَّهُ . الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ"یعنی مومن،اسم خداست. این مومن آینه مومن است.آن "عالمُ بکل شئ"در آینه این مومن تجلی پیدا می کند.و او هم عالم می شود. در فلسفه ملاصدرا این مسئله معروف است به "اتحاد علم و عالم و معلوم".|ماجرای فکری آوینی،وحید یامین پور|

_________________________________

پ.ن:امروز ماجرای فکری آوینی و نخل و نارنج، رو از یک دوست بسیار عزیز و بزرگوار هدیه گرفتم.

مرتبط:بعضی ها ما را سرزنش می کنند که چرا دم از کربلا می زنید و از عاشورا ؛ آنها نمیدانند که برای ما کربلا بیش از آنکه یک شهر باشد یک افق است که آن را به تعداد شهدایمان فتح کرده ایم ، نه یک بار نه دو بار . به تعداد شهدایمان.

Link